gebiş gebiş

şu an 24 haftamın içindeyim hatta tam ortasındayım. bu hafta ay zımbırtıları çok kafamı karıştırıyor, özellikle biri sorduğunda. elimle;" işte bu kadarım" diye gösterip konuyu bitirmek istiyorum. her gittiğim yerde göbeğim olaya damgasını vuruyor ve konu hep hamileliğime geliyor, kızlar arasındaysam daha fiziksel sorular soruluyor. bazen konuşmaktan hoşlanıyorum ama bazen de bayıyorum. yahu ben hamile olmadan önce neydim ki? "başka şeyler konuşuyorduk ama" gibi düşünüyorum.

gene insan hayatının sosyalleşmesi bakımından kritik olan zamanlardan birini geçiriyorum.hani evlenirken pis pis alacağı mobilyaları konuşan insanlar olur, evlendikten sonra düğün ve balayını konuşurlar, hamilelikte göbenk konuşulurken, çocuklu ailelerin yaşı kaç olursa olsun saplantı halinde çocuklarını konuşmaları var bir de. neyseki ilk iki evreyi arkadaşlarımı ve kendimi kaybetmeden atlatmıştım. hatta ben zaten geçirilen durumdan fenalık geçiren biri olduğumdan, başkalarından kaçar olmuştum. hamilelik diğerlerine göre daha yumuşak bir süreç. bi kere baya uzun. 9 ay gün be gün her  çatlak her selülit konuşulmaz. güzel hisleri biraz kendime saklıyorum, zaten onun dışındakiler de konuşmak isteyebileceğim şeyler oluyor. evlilik hazırlıklarında da avize falan alırken baygınlık gelmiş, "perdeleri de sen seç anneeee" diye kaçmıştım. annem şimdi ufak ufak bebek odası baskısı yapıyor, ben de valla giderim katologdan gördüğümü alırım çıkarım modundayım, dolanamam öyle mağaza mağaza. güvenli olsun sağlıklı olsun yeter bana.