göbüşlerin efendisi

çok süslü bir yaratık değilim ama bakım yaptığım, özen gösterdiğim vücud bölgelerim var. misal ayakklarımın altına dikkat ederim, dirseklerimin yumuşak olmasına vesaire.

kardeşim güneşlenirken insan üstü bir çabayla göbeğini bronzlaştırmak isterdi. bana güneşlenmek başlı başına mantık dışı geldiği için, bir de göbeği vücudunun diğer bölgelerine göre daha beyaz kalıyor diye akrobatik hareketlerle güneşle buluşturmaya çalışması, cidden dünyanın en gereksiz çabalarından biri olarak gelirdi.

şimdiyse heralde en çok mıncırdığım bölgem göbüşüm. 12. haftadan itibaren (göreceksiniz daha sonraki yazılarda da bu haftaya çok atıf var heralde dönüşüm olmuş benim için) annemin göbeğini nemli tut ihtarlarına uymaya çalıştım. o, zamanına göre vazelin kullanmış. ama zaten üretkenlik gibi, doğumun nasıl geçeceği gibi, hamilelik esnasındaki fiziksel tepkiler de büyük oranla ama kesin olmayan bir şekilde anneden gelen genetik mirasa bağlı. çok şükür annemin çatlağı yok, nemli tutmamın çatlağı önlediğine dair yüzde yüz veriler olmadığını da okumuştum bir yerde. ama zaten kuru ve gerginken, bazen çatlayacak gibiyken, hele 6. aya girerken davulumsu bir gerilme hissederken nemlendirmek her zaman işe yarar rahatlamak için düşüncesindeyim.

başlarda daha hafif olarak bebe yağıyla başladım, iki günde bir aklıma geldikçe sürüyordum. sonra yavaş yavaş çoğalttım her güne çıktım. son haftalarda sabah akşam olarak sürekli göbek mıncırma durumundayım. her yerde söylenen şu iki pahalı kremden birini aldım (mustela benimki). yani daha akışkan ama yoğun bir krem. sabahları onu göbeğime sürüyorum, ama sadece göbeğe değil yan çeperlere, göğüse kadar üst tarafa ve mümkün olduğunca alta. kremi sabah tercih ediyorum, işe gitmek için hazırlanmadan önce sürüyorum ve cıvık bir kıvamı olmuyor.

fakat ben biraz yağcı olduğumdan, akşamları -son iş görevim için yurt dışına çıktığımda aldığım- weleda markalı, doğal yağların bileşimini sürüyorum. onu, prospektüsünde gösterildiği üzere göğüslerime, karnıma ve totoma sürüyorum. dairesel hareketler bilmemne onlara dikkat edebildiğim kadar edip. tabi bu bir ritüel yani. o kadar yağlanmak harbiden şimdi er meydanına çıkıcam hissi yaratıyor. bu bebe yağına göre baya yoğun bir yağ, emilimi banyodan sonra hüp diye oluyor ama normalde iki dakika fazla çaba gerektiriyor. o kadar cıvıklık kalmıyor, ki normalde benim derim pek kabul etmez böyle şeyleri. millet daha doğal ürünler kullanıyor, sanırım onların da tüyleri beslemek gibi sakıncaları olabilir. hoş her yağın o riski var gibi geliyor bana.

benim göbükümün gerginliğini azaltan en önemli etken bağırsaklarımı rahatlatacak şekilde beslenmek. gerginliğimin nerden bakılsa yüzde 70 i gaz endeniyle oluyor. doğal gaz ihtiyacını karşılayabilecek kadar depolar dolu ve sadece evde rahatlayabildiğimden sancılarım oluyor resmen. en ufak bir üşütme de gaza neden oluyor bende. ama insan her gün et ya da protein ürünü tüketince içinin düğümlenmesi kaçınılmaz. benim kilit noktam sabahları ananas yemek. kesinlikle tavsiye ederim. kuru kayısı denen şeye savaş açtım. kuru bir şey yenecekse o incir olmalı kayısı değil. sadece şişkinlik ve gazı tetikliyor bende kayısının kurusu.neyse gaz sıkıntısından dolayı ekstra göbek ovuyorum

çok bok çiş muhabbeti oldu ama cidden hayati şeyler şu an benim için bunlar